هر کسی که می‌بینی قرار نیست بماند.

اما هر دلی که با او پیوند می‌خوری… به دلیلی فرستاده شده است.

شاید الله اجازه داده تا صبر را بیاموزی.

یا عشقی را احساس کنی که به تو یادآوری کند — هنوز انسانی.

شاید آمد تا روحت را بیدار کند و تو را به او نزدیک‌تر سازد.

گاهی دل‌ها به هم نمی‌رسند تا یکدیگر را کامل کنند —

بلکه می‌آیند تا چیزی را در وجود هم شفا دهند.

آنها هرگز مال تو نبودند که نگهشان داری.

اما در داستانت نوشته شده بودند — به اندازه‌ای که درسی بیاموزی که هرگز تنها نمی‌توانستی بیاموزی.

محبت را پشیمان نباش.

وقتی پروردگار کسی را از تو می‌گیرد، این بی‌رحمی نیست

— بلکه رحمتی پنهان است.

زیرا کسانی که واقعاً برایت مقدر شده‌اند…

هرگز نیازی به دنبال کردن ندارند.

الله آنها را به گونه‌ای خواهد نوشت که بی‌دردسر، آرام و درست حس شود…